Η κοινωνική θέση των αποστράτων σήμερα

Κάθε δράση φέρνει και την αντίδρασή της. Οι συνθήκες πολιτικού μεσαίωνα που προσπαθούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα, εν είδει πειράματος σε συνθήκες εργαστηρίου, οι κυρίαρχοι ντόπιοι δυνάστες, συνεπικουρούμενοι από αδηφάγες πολυεθνικές ‘’αγορές’’ και αμείλικτες διεθνείς τρόικες, γενούν σε πρώτη δόση τη λαϊκή συσπείρωση και αντίδραση.  

Σιγά – σιγά το πολιτικό παιγνίδι χοντραίνει. Παραγωγικές δυνάμεις καταστρέφονται, νοικοκυριά

εξαθλιώνονται και διαλύονται, οι μισθοί και οι συντάξεις γίνονται φιλοδωρήματα, το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται και ο κοινωνικός ιστός αποσυντίθεται. Το Σύνταγμα της χώρας προσαρμόζεται σταδιακά στο δίκαιο του δανειστή, η εθνική κυριαρχία της χώρας, η δημόσια περιουσία, και όχι μόνον, μπαίνουν υποθήκη στους δανειστές και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, όπως το γνωρίσαμε, γίνεται ‘‘Ιφιγένεια’’ στο βωμό των διαπλεκόμενων προυχόντων. Η αξιοπρέπεια του Έλληνα και η ιστορική του συνέχεια μέλλει ν’ αποδειχθεί. Θα πάρει τη θέση του ραγιά σαν υπάκουο πειραματόζωο ή τη θέση του κλέφτη και του αρματολού αποτινάζοντας τα δεσμά; Θα υποταχθεί σαν τους δοσίλογους της κατοχής ή θα δημιουργήσει τη νέα αντίσταση της εποχής του;

Ο αδιάφορος πολιτικά νεοέλληνας άρχισε ξανά να πολιτικοποιείται. Νέα κόμματα, σωματεία, ενώσεις, κινήσεις, μέτωπα, σχήματα, οργανώσεις, όμιλοι, συντονισμοί, σύνδεσμοι και άλλα μορφώματα οικονομικο – κοινωνικο – πολιτικά δημιουργούνται με εντυπωσιακή συχνότητα. Νέοι άνθρωποι που μέχρι χθες κοίταζαν μόνο τη δουλίτσα τους πολιτικοποιούνται ταχύτατα στο κοινωνικό καμίνι που βράζει, αποβάλλοντας οποιοδήποτε συνειδησιακό κατάλοιπο του παρελθόντος. Συνειδητοποιούν ότι οι μοναχικές πορείες ατομικές ή συλλογικές, δεν βγάζουν πουθενά και ότι «εν τη ενώσει η ισχύς». Εγείρονται έτσι διλλημματικά, καλόπιστα ερωτήματα με ποιόν να πάω και ποιόν ν’ αφήσω. Πώς να οργανωθώ πιο αποτελεσματικά σ’ αυτόν τον πληθωρισμό προτάσεων και κάλεσμα για οργάνωση. Μέσα από ποιο σχήμα σε τελευταία ανάλυση τα ειδικά και γενικά συμφέροντά του καθενός μας θα διεκδικηθούν καλύτερα και χωρίς τον κίνδυνο διαπλοκής, καπηλείας και τελικά υπονόμευση της προσπάθειας.

Θα προτάξω το σωματείο και ειδικά την εμπειρία μου στην Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.) για πρώτο βραχύ σχολιασμό. Εντασσόμενος ενεργά ο συνάδελφος στην Ένωση γρήγορα συνειδητοποιεί ότι έχει μόνον οφέλη. Επιγραμματικά αναφέρομαι στην εξύψωση του αισθήματος της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ενότητας και της κοινωνικής ευθύνης. Την αίσθηση της αυτοπεποίθησης που ενισχύεται από τον αγώνα της Ένωσης για προστασία και βελτίωση των οικονομικών και των εν γένει κοινωνικών του δικαιωμάτων. Το αίσθημα του ευ αγωνίζεσθαι για το δίκαιο, την αρετή, την κοινωνική καταξίωση και αξιοπρέπεια και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον ευλαβικά δημοκρατικό. Χωρίς τις αντιλήψεις της κατεστημένης στρατιωτικής γραφειοκρατίας που δημιουργεί πατρωνίες και εξαρτήσεις, αλλά αυτόνομα, ανεξάρτητα με σαφείς καταστατικούς στόχους και σκοπό. Η συλλογικότητα της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. χωρίς έμμεση ή άμεση κρατική, κομματική ή άλλη εξάρτηση δεν διασπά την ενότητα των ξεχωριστών συναδέλφων, αλλά μόνον να ενώνει μπορεί!

Για τα πολιτικά κόμματα στις μέρες μας τι να πει κανείς; Το σίγουρο είναι ότι συνολικά το σαθρό κυρίαρχο πολιτικό σύστημα εξουσίας αποδομείται από την οργή του λαού, λόγω των αντιλαϊκών μέτρων που λαμβάνει χωρίς σταματημό σε συμπαιγνία με τους ξένους προστάτες και καθοδηγητές του. Τα παραπάνω κόμματα, αλλά νομίζω λίγο πολύ όλα τα κόμματα που έχουν ίδια δομή και πρόγραμμα εξουσίας με αυτά, δεν μπορούν να έχουν ενοποιητικό λόγο, διότι εκφράζουν εκ διαμέτρου αντίθετα κοινωνικά συμφέροντα. Η πολιτική που παράγεται απ’ αυτά είναι χειραγωγική, και το πιθανότερο θα αντανακλά την πιο δυναμική της - οικονομικά και κοινωνικά - πτέρυγα. Η διάρθρωσή τους συνήθως είναι αρχηγοκεντρική. Διαπλέκονται με δυναμικούς οικονομικούς ντόπιους και ξένους παράγοντες της αγοράς. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, αποδείχτηκε ιστορικά, ότι είναι έτοιμα να θυσιάσουν ακόμη και τα εθνικά συμφέροντα. Δεν θέλω να επεκταθώ, ούτε να τσουβαλιάσω συλλήβδην όλα τα πολιτικά κόμματα. Έτσι κι αλλιώς το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε από τη μαζική λαϊκή απόρριψη της κυρίαρχης μνημονιακής  πολιτικής θα επιχειρηθεί να ξανακαλυφθεί. Γίνεται συνεχής προσπάθεια δημιουργίας ‘‘νέων’’  κομματικών αναχωμάτων … εκπροσώπησης του λαού, με σκοπό να διασπάσουν και να χειραγωγήσουν ξανά τον αγωνιζόμενο λαό. Σε πολλές περιπτώσεις δεν ξεφεύγουν από το ξεπερασμένο πρότυπο του αρχηγοκεντρικού σχηματισμού κι αυτή τη φορά γύρω από νέους φιλόδοξους ‘‘σωτήρες’’!  Η κοινωνική αντίσταση και δημιουργία, μέσα από το σωματείο πρωταρχικά, είναι άμεσο καθήκον όλων των πληττόμενων από τη μνημονιακή πολιτική σήμερα. Κι αυτό αποτελεί απόλυτη κοινωνική εγγύηση, ότι οι αγώνες θα βγάλουν καρπούς. Το ίδιο ισχύει και για εμάς τους απόστρατους. Όσο για τις διαφορετικές απόψεις, που είναι φυσικό να υπάρχουν, αυτές κρίνονται, μπολιάζονται μεταξύ τους και συγκλίνουν μέσα στον κοινό μας αγώνα για προστασία και βελτίωση των οικονομικών και των εν γένει κοινωνικών δικαιωμάτων των αποστράτων.

Ο καθρέφτης της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. μας δείχνει όπως ακριβώς είμαστε πολιτικο – ιδεολογικά. Αν φοβόμαστε τον αντικατοπτρισμό είναι επειδή δεν έχουμε ακόμα κοιταχτεί με τα αγνά μάτια της καρδιάς μας, αλλά με τα ξένα μάτια μιας κίβδηλης σκοπιμότητας. Όλοι μαζί ενεργοί και ακούραστοι οι απόστρατοι μπορούμε να διεκδικούμε το μέλλον! Σας περιμένουμε.       

 

Γκιτέρσος Ευθύμιος

Απόστρατος της Π.Α.
Μέλος της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.

ΣΗΜ.: Το ανωτέρω άρθρο περιλαμβάνει απόψεις του υπογράφοντος, οι οποίες δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται με αυτές της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.